ابزار هدایت به بالای صفحه

من که گرد و غبار بوده ام

کوچه گرد ستاره ها شده ام

امشب از لطف چشمهای شما

مومنی پاک و با خدا شده ام

تا سحر پای نافله ماندم

در نمازم چه بی ریا شده ام

من که اینجا غریبه ای بودم

با حریم دل آشنا شده ام

آسمانها، تمامی ذرات

می فرستند بر شما صلوات

بار دیگر قیامتی بر پاست

دل اهل حرم پر از غوغاست

از فراسوی عرش آمده است

علی دوم همین دنیاست

شب عاشق شدن شب مجنون

شب شادی حضرت لیلاست

همگی از جمال او دیدند

جلوه های محمدی پیداست

پدرش چشم بر نمی دارد

ازدو چشمی که واقعا زیباست

رد پیشانیش شبیه شهاب

قلب او هم به وسعت دریاست

می درخشد ستاره و مهتاب

چون که حالا پدر شده ارباب

التماس دعای فرج.