ﻣﺎ ﺳَﻤﺖِ ﻫَﺮ ﺑَﻨﯽ ﺑَﺸَﺮﯼ ﻭِﻝ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﯾﺎﻣِﺜﻞِ ﻗِﺒﻠﻪ ﻫﺎ ﮐَﺞ ﻭﻣﺎﯾِﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﻣﺎﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺯِ ﺭﻭﺯِ ﺍَﺯﻝ ﻗُﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯾﻢ
ﺍﺻﻼًﺑِﺪﻭﻥِ ﺗُﺮﺑﺖِ ﺗﻮ، ﮔِﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﺩﺭﮔﯿﺮ ﻭ ﺩﺍﺭِ ﺯﻧﺪﮔﯽِ ﺭﻭﺯﻣَرِّﮔﯽ
ﺟُﺰﮐﺎﺭِﻧﻮﮐﺮﯼ ﺗﻮﺷﺎﻏﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﻣﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻧِﺮﺥِ ﺣَﻀﺮﺕِ ﺍَﺭﺑﺎﺏ ﻣﯿﺨﻮﺭﯾﻢ
ﺁﻗﺎﮐﺮﯾﻢ ﺁﻣﺪﻩ، ﺳﺎﺋﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﺩَﺭﮐَﺸﺘﯽِ ﻧِﺠﺎﺕِ ﺗﻮﺭﺍﺣَﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ
ﺑﯽ ﻧﺎﺧُﺪﺍ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩِ ﺳﺎﺣِﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﻣَﺤﺼﻮﻝِ ﺍَﻫﻞِ ﺑِﯿﺖِ ﺧُﺪﺍ ﺷﯿﻌﻪ ﺷُﺪ ﻭَﻟﯽ
ﺑﯽ ﻣُﻬﺮِﻣِﻬﺮﻓﺎﻃِﻤﻪ ﺣﺎﺻِﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﺁﻧﺠﺎﻏَﺪﯾﺮﺑﻮﺩ، ﮐَﻤﯽ ﺷُﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷُﺪ
ﻣﺎﺑﯿﺨﯿﺎﻝِ ﺯﯾﻨﺐ ﻭﻣَﺤﻤﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﺁﻗﺎﮔﺮﻭﻩ ﺧﻮﻧﯽِ ﻣﺎﺧﺎﮎ ﮐﺮﺑَﻼﺳﺖ
ﮐﯽ ﮔُﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷُﻤﺎﻫﻤﻪ ﯾِﮑﺪِﻝ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ؟!!!
ﭘﯿﻮَﻧﺪﻗَﻠﺐِ ﻣﺎﺑﻪ ﺷُﻤﺎﭘَﺲ نمیخورد
هَمخون ﺷُﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺎﻣُﺘﻌﺎﺩِﻝ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﺍِﺫﻥ ﺩُﺧﻮﻝِ ﻗَﻠﺐِ ﺗﻮﭼَﺸﻤﺎﻥ ﺧﯿﺲِ ﻣﺎﺳﺖ
ﻣﺎﺑﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩِ ﺗﻮﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ!!!
ﻣﺎﻣﻮﺭِ ﻗَﺒﺾِ ﺭُﻭﺡِ ﺧُﺪا! دورِما نَگرد
ﻣﺎ ﮐَﺮﺑَﻼ ﻧَﺪﯾﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻃِﻞ نمیشویم!!!
🍃حضرت آقا فدایت تو چرا دل خسته ای
🍃گوش به حرفت میکنیم در گفتگوی هسته ای
🍃گر نکردن گوش به حرفت آن مقامات بلند
🍃ما نداریم حرف خاصی با مقام هسته ای
🍃حرف ما حرف تو است آقای ما غمگین مباش
🍃ما به پشتت میشویم با هیبت و هر دسته ای
🍃حضـــــــــرت آقا ببین ما افسرانت حاضریم
🍃ما همه دورت شویم تنهـــــــا تو دان گلدسته ای
🍃حضـــرت آقا فدایت جان ما هدیه به تو
🍃حیف که گفتی همدلی این دست و پایم بسته ای
🍃حضرت آقا کسانی که بخواهند سنگ زنند
🍃قول دهیم آنان گرفتارش شوند کت بسته ای
🍃ای کسانی که بخواهید فتنـــه ایجاد کنید
🍃گفته باشم ما شویم یک انفجار هسته ای
🌹🍃🌹🍃 لبیک یا امام خامنه‌ای
دیدم که صلابت تو پابرجا ماند
انگشت تحیر به لب دنیا ماند
والله به تاریخ نخواهند نوشت
سیدعلی خامنه ای تنها ماند
.........................
روز و شب ما اگر جهنم گردد
شخصیتمان ترور دمادم گردد
ما بسیجیان نمی گذاریم حتی
یک مو زسر خامنه ای کم گردد
شعبان شد و پیک عشق از راه آمد
عطر نفس بقیه الله آمد
با جلوه سجاد و ابوالفضل و حسین
یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد
از حـرم مطهر امـام حسیــن تا حـرم حضـرت اباالفضل العبـاس
فاصله بیــن دو بارگاه حدود ۳۷۸ متــر است و ایــن دقیقا همان فاصله ای
است که در حال سعی بیــن "صفا و مروه" در اعمال حـج طی میشود !
او صفا و مـروه او حِجـر و حَجـر ، رکـن و مقام
مرقد شش گوشه اش دل بــرده از بیــت الحـرام
مَحرمم از اشک و لبیـکم چو گل خندیــدن است
حج من دور حسیــن بـن علــی گردیــدن است
دل که تنگ است کجا باید رفت؟
به در و دشت و دمن؟
یا به باغ و گل و گلزار و چمن؟
یا به یک خلوت و تنهایی امن
دل که تنگ است کجا باید رفت؟
پیر فرزانه من بانگ برآورد
که این حرف نکوست،
دل که تنگ است برو خانه دوست...
شانه اش جایگه گریه تو
سخنش راه گشا
بوسه اش مرهم زخم دل توست
عشق او چاره دلتنگی توست...
دل که تنگ است برو خانه دوست...
خانه اش خانه توست...
باز گفتم
خانه دوست کجاست؟
گفت پیداش کن
آنجا که پر از مهر و صفاست
صبح امروز کسی گفت به من:
تو چقدر تنهایی !
گفتمش در پاسخ
تن من گر تنهاست،
دل من با دلهاست،
دوستانی دارم
بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم،
یادشان در دل من،
قلبشان منزل من...!
صافى آب مرا یاد تو انداخت، رفیق!
تو دلت سبز،
لبت سرخ،
چراغت روشن!
چرخ روزیت همیشه چرخان!
نفست داغ،
تنت گرم،
دعایت با من!
روزهایت پى هم خوش باشد.
. هیئتی=قلیان
شبیه خنده تلخ رقیب ها شده ایم
به جای سیب اسیر دو سیب ها شده ایم
صدای هق هق آن گریه های زیبا کو
گرفت طعم مناجات ،طعم تنباکو
برای خواندن بعضی دعای معروفه
زیاد فرقی ندارد،کافه یا کوفه
میان معرکه امن یجیب هم خوب است
حرم پس از دو سه ساعت،دو سیب هم خوب است
ظهور میکند آری صدا کنید حتما
میان کام گرفتن دعا کنید حتما
دل مهدی، ز کار ما بسوخت وتابان شد
که حلقه های دود، ز دهانت نمایان شد
کنایه بود ولی روضه خوان مواظب باش
آهای هیئتی جوان مراقب باش
جواد (ع) _ علی اکبر لطیفیان
طوبای تو میان دلم قد کشیده است
بین من و خیال خودم سد کشیده است
احساس می کنم به تو نزدیک می شوم
جذر مرا نگاه شما مد کشیده است
این جذبه طلایی بالا نشین تو
بال مرا حوالی گنبد کشیده است
دست خدای عز و جل روی قلب ما
این بار سوم است محمد کشیده است
نوری رئوف در حرمت موج می زند
الطاف کاظمین به مشهد کشیده است
بخشنده تو ،خدای کرم تو ، جواد تو
ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو
بگذار خاک پای تو نقاشی ام کنند
سجاده ی دعای تو نقاشی ام کنند
بگذار بر کنار قدم های هر شبت
با رشته عبای تو نقاشی ام کنند
بال و پرم بده که شبیه کبوتری
امروز در هوای تو نقاشی ام کنند
بگذار از زمان ازل تا همیشه ها
آقای من برای تو نقاشی ام کنند
وقتی میان خانه دعا پخش میکنی
مسکین ترین گدای تو نقاشی ام کنند
بخشنده تو ، خدای کرم تو ، جواد تو
ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو
ای بالش تو دست امام رئوف ما
ای سایه بان روی تو بال فرشته ها
تا آمدی امام رضا گریه اش گرفت
ای مستجاب چله سجاده دعا
تا یک تبسمی نکنی پا نمی شود
خورشید از مقابل گهواره شما
اینگونه بی نقاب نظر می خوری عزیز
اینقدر در مقابل آیینه ها نیا
آقا قرار ما سر میدان کاظمین
ای اولین زیارت ما بعد کربلا
بخشنده تو ، خدای کرم تو ، جواد تو
ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو
هر صبح چهارشنبه مقیم تو می شوم
از زائران صبح نسیم تو می شوم
روزی اگر به طور مرا راهیم کنند
سوگند میخورم که کلیم تو می شوم
وقتی که از محله ما میکنی عبور
کوچه نشین دست کریم تو می شوم
بر پشت بام گنبد زرد و طلائیت
مثل کبوتران حریم تو می شوم
کم کم در ابتدای خیابان کاظمین
دارم همان گدای قدیم تو می شوم
بخشنده تو ،خدای کرم تو ، جواد تو
ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو
دم آخر وصیتی دارم
ای علی جان به خاطرت بسپار
نیمه شبها حسین دلبندم
با لب تشنه می شود بیدار
بار سنگین این وصیت را
از سر شانه ها ی من بردار
قبل خوابیدنش عزیز دلم
ظرف آبی برای او بگذار
گریه کردم ز غربتش دیشب
تا سحر سوختم برای حسین
با همین دست ناتوان امروز
پیرهن دوختم برای حسین
کفنش را به زینبم دادم
حرف های نگفته را گفتم
چند ساعت برای دختر خود
فقط از رنج کربلا گفتم
گفتمش میوه ی دلم,زینب
کربلاباش یارویاور او
ظهرروز دهم به نیت من
بوسه ای بزن به زیرحنجر او
وقت افتادنش به روی زمین
چشم خود را ببند مثل خدا
صبر کن دختر عقیله ی من
قهرمان بزرگ کرببلا
صَلَّی اللّهُ عَلَیکِ یااَیَّتهَاالْمَظلومة(س)
سلام بر بانوی پهلوشکسته
جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو
بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو
بسکه هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد
دل به دریای غم و غصه سپردم بی تو
تا به اینجا که به درد تو نخوردم آقا
هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تو
چاره ای کن، گره افتاده به کار دل من
راهی از کار دلم پیش نبردم بی تو
سالها می شود از خویش سؤالی دارم
من اگر منتظرم از چه نمردم بی تو
با حساب دل خود هرچه نوشتم دیدم
من از این زندگیم سود نبردم بی تو
گذری کن به مزارم به خدا محتاجم
من اگر سر به دل خاک سپردم بی تو
اگر چه طبیبی و دوا درست میکنی
گهی برای خیر ما بلا درست میکنی
از اینطرف همیشه بارها خراب میکنم
از آنطرف همیشه بارها درست میکنی
گرچه من خجل شدم اگر چه سنگ دل شدم
تو از همین سنگ هم طلا درست میکنی
من از گناه خسته ام از اشتباه خسته ام
بجان مادرت بگو مرا درست میکنی؟
گدای آستانه ات شدن به دست ما نبود
تو با کریمی خودت گدا درست میکنی
کنار تو غریبه های شهر نیز راحتند
تویی که از غریبه آشنا درست میکنی
اگر بناست بعد از این مرا خراب تر کنی
از اول این خراب را چرا درست میکنی؟
از این دلی که سالهاست بندگی نکرده است
فقط تویی که بنده ی خدا درست میکنی
تویک غروب میرسی وگنبد بقیع را
شبیه گنبد امام رضا درست میکنی