بلــوغ
بلوغ دوره ای است که صفات جنسی قابل مشاهده ( صفات ثانویه جنسی ) گسترش یافته و بروز می نماید و اعضاء جنسی رشد نموده و کامل می شوند . در دختران بلوغ معمولاً بین سنین 14- 10 شروع می شود و حدو 4 – 3 سال طول می کشد .بلوغ در افراد سیاه پوست می تواند 2 سال زودتر اتفاق افتد و در دختران بلوغ حدود 2- 1 سال زودتر از پسران آغاز می شود .
رشد جسمانی
در طی بلوغ ، پستانها شروع به رشد نموده ، موهای ناحیه شرمگاهی می روید و افزایش شدیدی در رشد قد وجود دارد . همچنین استخوانهای لگن پهن شده و مو در ناحیه زیر بغل می روید و قاعدگی آغاز می گردد .
هورمونهای زنانه
تخمدانها عمل تولید هورمونهای زنانه بنام استروژن و پرژسترون را بعهده دارند . اما ترشح این هورمونها تحت کنترل هورمون محرک فولیکول ( FSH ) و هورمون لوتئین ( LH ) می باشد که در غده صنوبری تولید می شوند . غده صنوبری ساختمان کوچکی است که درست زیر مغز قرار دارد . هورمونهای جنسی ، رشد جنسی در دوران بلوغ ، دوره قاعدگی و باروری را کنترل می نماید . استروژن نیز توزیع و پخش چربی را ه عهده دارد که نتیجه آن یک اندام گرد زنانه می باشد . تغییرات در سطوح هورمون در طی سیکل قاعدگی و در یائسگی باعث تأثیر بر خلق و رفتار می شود .
دستـگاه تـولیـد مثـل زنـانـه
اعضاء ذاخلی دستگاه تولید مثل زن در یک سوم تحتانی شکم قرار گرفته است . تخمدانها عمل ذخیره و آزاد سازی تخمکها را عهده دارند که پس از آزاد سازی ، تخمک از درون لوله رحم عبور نموده و به رحم می رسد . واژن ، رحم را به قسمت خارجی دستگاه تناسلی متصل می نماید . اعضاء خارجی قابل مشاهده ، مجموعاً به عنوان وولو شناخته می شوند و شامل ملیتوریس Clitoris می باشد که ناحیه حساس جنسی است و توسط چینهای پوستی بنــام لبــی ها Labia احاطه می گردد . لبــی ها عمل حفاظت ورودی های واژن و مجرای ادرار را به عهده دارند . درست در داخل مدخل واژن دو غده بارتولین قرار گرفته است که مایعی ترشح می نماید که این مایع باعث لیز شدن ناحیه تناسلی در طی عمل مقاربت جنسی می گردد .
تخمدان : یک جفت تخمدان ، تخمکها را ذخیره نموده و همچنین هورمونهای جنسی زنانه را ترشح می نماید که این هورمونها بر سیکل قاعدگی تأثیر می گذارد .
لوله فالوب : دو لوله ، سلول تخم را به رحم انتقال می دهند . انتهای آن نزدیک به تخمدان می اشد ، اما ا تخمدان تماس ندارد .
رحم : دیوارۀ عضلانی رحم ، می تواند در هنگام رشد جنین کش آمده تا جنین در ان جای بگیرد .
سرویکس یا گردن رحم : گردن رحم ، سرویکس نامیده می شود . گردن رحم به درون واژن پیش آمده است و سوراخ مرکزی آن در طی زایمان گشــاد می شود .
مثانه : غضروف پوبیک ( شرمگاهی ) مجرای ادرار
واژن : راهرو محل عبور رحم مــی باشــد کـــه دیواره های عضلانی ضخیمی دارد و حین مقاربت و زایمان کش آمده وسعت پیدا می کند .
کلیتوریـــــس : کلیتوریـــس حساس وده و در طی تحریک جنسی بزرگ می گردد .
وولو : وولو از بروز آسی به بافت حساس کلیتوریس جلوگیری می نماید و از مدخل واژن و مجرای ادرار محافظت می نماید .
علائم حاملگی
عادت ماهیانه شما به تأخیر افتاده است . آیا حامله شده اید ؟
برای بیشتر زنان به تأخیر افتادن عادت ماهیانه اولین علامت حاملگی محسوب می شود . اما دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است عادت ماهیانه به تأخیر بیافتد یا ایجاد نشود که عبارتند از:
تغییرات رژیم غذائی
ورزش شدید
مسافرت و فشار های عصبی
همچنین بعضی از زنان عادت ماهیانه نامنظم دارند که نمی توانند زمان عادت ماهیانه بعدی را حدس بزنند . از طرفی ممکن است شما حامله باشید و فکر کنید که به وقت خود عادت ماهیانه شده اید در حالیکه اینطور نیست . زمانی که جنین تازه تشکیل شده به دیواره رحم متصل می شود می تواند خونریزی کمی را ایجاد کند . اینحالت معمولاً چند روز قبل از زمانی است که فرد منتظر شروع عادت ماهیانه است . اگر خونریزی بطور معمول باشد ممکن است تصور شود این خونریزی که مربوط به محل لانه گزینی است همان خونریزی ماهیانه باشد
در سایر موارد سطح هورمونها در هفته اول یا دوم بعد از لقاح ممکن است بشدت بالا و پائین رفته و باعث خونریزی کمی از پشش رحم شبیه به خونریزی عادت ماهیانه شود . بعضی از بیماریها مانند عفونتها یا پولیپ رحم می توانند باعث خونریزی شده که شبیه عادت ماهیانه می باشد
بنابراین اگر چه عدم وقوع عادت ماهیانه قطعاً بهترین دلیل حاملگی احتمالی است ولی به هیچوجه علامت قطعی محسوب نمی شود . در صورتی باید شک شما افزایش یابد که سایر علائم اولیه حاملگی را داشته باشید مانند
1. خستگی شدید
2.حساسیت سینه ها
3.تهوع با یا بدون استفراغ
4. یبوست یا نفخ
5. دردهای ناگهای شکم
6.تکرار ادرار
7.اشتیاق یا تنفر از غذا
8.تغییر خلق
9. افزایش ترشحات واژن
بعضی از زنان حامله دارای یک یا دو علامت هستند . بعضی دیگر دارای بسیاری ازاین علائم هستند و بعضی هیچگونه حالتی ندارند . حتی ممکن است علائم از یک حاملگی تا حاملگی دیگر در یک زن تفاوت داشته باشد واضح است که بسیاری از این علائم ممکن است بعلل دیگری رخ دهند یا با سایر بیماریها اشتباه شوند . برای مثال : احساس تهوع یا نارحتی شکم ممکن است بعلت ویروسهای گوارشی یا مسمومیت غذائی و یا حاملگی باشند خستگی ممکن است بعلت افسردگی ، سرماخوردگی ، کم خونی و یا حاملگی باشد . تکرار ادرار می تواند علامت عفونت ادراری ، دیابت ، مصرف قهوه و یا حاملگی باشد زمانیکه شما دچار فشارعصبی جامعه شدن می شوید چه بعلت اینکه در انتظار فرزندی هستید و چه به این علت که نگرا ن از شکست روشهای جلوگیری از حاملگی خود هستید بسیار سخت است که فقط بر مبنای علائم قضاوت کنیم . آسانترین روش برای اطمینان انجام آزمایش حاملگی است اگر تست حاملگی شما مثبت باشد 1. از الکل ، داروها و سیگار اجتناب کنید . 2. آب زیاد بنوشید . 3.خوب غذا بخورید . 4. زمانیکه خسته هستید استراحت کنید .
تهوع صبحگاهی زمانیکه بدن شما شروع به تولید هورمونهای حاملگی می کند یکی از عوارض آن می تواند تهوع صبحگاهی باشد . این تهوع می تواند با یا بدون استفراغ بوده و در هر زمانی از روز رخ دهد . اغلب این حالت با معده خالی رخ می دهد . در مورد بسیاری از زنان اینحالت در صبح رخ داده در طول روز بهتر می شود . تهوع حاملگی معمولاً حوالی هفته ششم حاملگی شروع شده و در شروع سه ماهه دوم فروش می کند . برای به حداقل رساندن تهوع به توصیه های زیر عمل کنید
الف - مراقبت از خود مقداری بیسکویت با سدیم کم یا غلات خشک کنار رختخواب خود نگه داشته و صبح قبل از بیرون آمدن از رختخواب بخورید وقتی که بیدار شدید به آهستگی حرکت کنید . در لبه تخت نشسته و نفس عمیق بکشید در طول روز غذاهای با حجم کم و به دفعات مصرف کنید از غذاهای ادویه دار ، سرخ کرده و چرب اجتناب کنید
از هر بوئی که باعث شروع علائم می شود اجتناب کنید بین وعده های غذایی مکرراً آب بنوشید . اگر مایعات حال شما را بد می کند مصرف میوه و سبزیجات را افزایش دهید تا آب بدنتان حفظ شود سعی کنید معده شما خیلی خالی نباشد و اگر دچار کمبود پروتئین هستید از تخم مرغ جوشیده ، بادام زمینی با نمک کم ویا پنیر استفاده کنید ب - مراقبت پزشکی اگر تهوع شما شدید است با پزشک خود تماس بگیرید ممکن است برای شما دارو تجویز شود زیرا مصرف داروها باید حتماً زیر نظر پزشک باشد
مولتی ویتامین های خاص ، بخصوص آنهائی که دارای آهن هستند می توانند باعث ناراحتی معده شوند با پزشک خود در مورد تعویض نوع مولتی ویتامین مشورت کنید با پزشک خود در مورد مصرف ویتامین 6 B یا Bcomplex که می تواند باعث کاهش تهوع شود مشورت کنید .
تکرر ادرار این حقیقتی است که زنان حامله مداوماً نیاز به دفع ادرار دارند . اکثریت مردم تصور می کنند که علت این مسئله فشار رحم در حال رشد به مثانه است . این نکته قطعاً در بعضی از ماههای حاملگی که رحم بزرگ شده است صدق می کند . اما تکرار در سه ماهه اول بعلت سطح بالای هورمون پروژسترون در بدن مادر ایجاد شود . پروژسترون عضلات مثانه را شل کرده و باعث علائمی به قعر می شود که ایجاد نیاز به دفع ادرار می کند . کندی کاهش تکرار ادرار توصیه های زیر را اجرا کنید زمانیکه نیاز دارید به دستشویی بروید سعی کنید این تکرار را به تأخیر بیاندازید زیرا این مسئله می تواند به سایر مشکلات منجر شود و مطمئن باشید تکرار ادرار در طی سه ماهه دوم فروکش می کند هر بار که به دستشویی می روید مثانه خود را کاملاً تخلیه نمائید . چند ثانیه بعد از اتمام ادرار صبر کنید و ببینید که آیا دوباره نیاز به ادرار کردن دارید یا خیر ؟ برای کاهش مشکلات شبانگاهی غروب و شب کمتر آب بنوشید
یبوست یبوست بیماری شایعی در حاملگی است . زمانیکه شما حامله هستید سطح پروژسترون افزایش می یابد . پروژسترون باعث شل شدن عضلات گوارشی و کاهش حرکات روده می شود و در همان زمان سطوح هورمانهایی که باعث کمک به هضم غذا می شوند کاهش می یابد . یبوست مکرر و شدید می تواند منجر به بواسیر شود که یک مشکل دیگر شایع حاملگی است . برای مقابله با یبوست توصیه های زیر را بکار بگیرید
الف – مراقبت از خود 1. بتدریج غذاهای غنی از فیبر به رژیم غذایی خود بیفزائید . این فیبرها بعنوان یک مسهل طبیعی عمل می کنند . نمونه های این غذاها عبارتند از : نان گندم کامل ، غلات دارای پوسته و میوه و سیزیجات تازه ولی تمام این کارها را یکباره انجام ندهید زیرا اگر بدن شما به رژیم غذائی با فیبر زیاد عادت نداشته باشد ممکن است دچار نفخ شوید 2. مایعات بیشتری بنوشید آب همیشه به همراه خود داشته باشید و سعی کنید روزانه ۱۰-۱۲ لیوان آب بنوشید . 3.کافئین را قطع کنید چون باعث از دست دادن آبی می شود که برای هضم غذا نیاز دارید . 4.مرتباً پیاده روی کنید . روزانه حداقل ۲۰ دقیقه پیاده روی کنید .
ب - مراقبت پزشکی
1. از مسهل ها استفاده نکنید مگر به توصیه پزشک 2. با پزشک خود در مورد مکمل های ویتامینی مشورت کنید . بعضی از انواع ترکیبات آهن باعث یبوست می شود ممکن است نیاز به تعویض نوع ویتامین بوده یا با افزایش آهن غذا نیازی به مصرف مکمل های ویتامینی نباشد
نفخ شکم
این علامت بخصوص در سه ماهه اول شایع است . در ذیل توصیه هایی که می توانند کمک کننده باشند ذکر می شود
1.الف – مراقبت ازخود : 2. از غذاهای مناسب در وعده های غذایی با حجم کم و تعداد دفعات بیشتر استفاده کنید .
3. غذا را به آهستگی خورده و خوب بجوید . 4.از مصرف نوشابه های گازدار اجتناب کنید . 5. مصرف غذاهای تولید کننده گاز مانند لوبیا ، کلم ، فلفل سبز ، پیاز را در صورتیکه برای شما ایجاد مشکل می کنند کم کنید . 6.به طور مکرر نفس های عمیق بکشید .
ب – مراقبت پزشکی هیچ دارویی را بدون توصیه پزشک برای مقابله با نفخ مصرف نکنید
سردرد علت سردرد های مربوط به حاملگی
تغییرالات هورمونی وگردش خون است که در حین حاملگی رخ می دهد . در سه ماهه اول میزان هورمون و همچنین سردرد بخصوص در هفته نهم و دهم به حداکثر خود می رسد . برای جلوگیری و بهبود سردرد به توصیه های زیر عمل کنید : الف – مراقبت از خود
1.با دراز کشیدن و تنفس عمیق فشارهای عصبی خود را کم کنید . 2.بتدریج مصرف نوشابه های کافئین دار را قطع کنید ، کافئین ممکن است سردرد را کم کند ولی زمانی که اثر آن از بین می رود ممکن است سردرد بیشتری داشته باشید . کافئین را یکباره قطع نکنید زیرا ممکن است دچار سردردهای بیشتری شوید 3.حوله گرم روی پیشانی خود قرار دهید . 4.چشم های خود را بسته و استراحت کنید . 5. از فرد دیگری بخواهید گردن و شانه ها و احتمالاً صورت ، شقیقه ها و پل بینی شما را ماساژ دهد . 6. اگر احساس می کنید سردرد شما بعلت تحریک سینوس است پنجره ها را بسته و میزان کافی مایعات بنوشید و ضمن استفاده از بخور استراحت کنید 7. اگر از عینک استفاده می کنید مطمئن شوید که به پل بینی یا گوش فشار نیم آورد و کاملاً اندازه است و از سفت بستن موها و روشهای آرایش مو که باعث کشیده شدن موها می شود اجتناب کنید
ب- مراقبتهای پزشکی قبل از مصرف هرگونه مسکنی به استثنای استامینوفن با پزشک خود مشورت کنید اگر سردرد شما شدید و دائمی است فوراً به پزشک خود اطلاع دهید زیرا این نوع سردرد می تواند علامت مسمومیت حاملگی باشد آیا مصرف سیگار به طور گهگاه در حاملگی مجاز است ؟ هیچ مقداری از مصرف تنباکو در طی حاملگی یا در هر زمان دیگر برای زنان بی خطر نیست . زنانیکه در عرض روز بیش از ۱۵ عدد سیگار می کشند شانس بیشتری نسبت به زنانیکه کمتر سیگار می شکند برای ایجاد عوراض دارند . اما هر گونه مصرف سیگار کودک شما رادر معرض خطراتی قرار میدهد که عبارتند از : کاهش وزن هنگام تولد مشکلات تنفسی، ناتوانی ها زمن از جمه فلج مغری ، عقب ماندگی ذهنی و مشکلات یادگیری ، بعضی نقایص زمان تولد ، تولد زود هنگام نوزاد و حتی مرگ نوزاد سیگار همچنین ریسک عقیمی را در زنان افزایش می دهد و باعث حاملگی نابجا (حاملگی که خارج از رحم ایجاد می شود ) سقط جنین و اختلالات جفت می شود . خیلی از خطرات دیگر سیگار که به تولید مثل ارتباطی ندارد شامل بالا بردن ریسک بیماریهای قلبی و سرطانهای مختلف می باشد نوزادان مادرانی که سیگارمی کشند دوبرابر بیشتر از نوزادان مادران غیر سیگاری در معرض نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد قرار دارند . بچه های مادرانی که در طی بارداری سیگار می کشند همچنین در معرض ریسک بالای مشکلات تنفسی قرار دارند . از جمله آسم و این بچه ها دچار اشکالات یادگیری و مشکلات رفتاری نیز هستند بخاطر اینکه در خیلی از موارد راهی وجود ندارد که بگوئیم این مشکلات با چه تعداد سیگار یا کدامیک از مواد شیمیائی موجود در تنباکو رابطه دارند بنابراین بهتر است که بگوئیم اصلاٌ سیگار نکشید و بخاطر اینکه سیگار کشیدن دیگران هم می تواند خطرناک باشد سعی کنید حداقل زمان را با افراد سیگاری صرف کنید یا به محیط هایی که سیگار می کشند نروید
آیا نوشیدن قهوه یا نوشیدنی های کافئین دار بی خطر هستند ؟ بنظر می رسد مصرف کافئین در طی بارداری در اندازه متعادل بی خطر باشد . مهم است بخاطر داشته باشید که کافئین یک دارو و مخصوصاً یک داروی محرک است و مثل هر داروی محرک دیگر می تواند ضربان قلب و فشارخون را در مادر و جنین افزایش دهد . کافئین همچنین باعث افزایش ادرار و از دست دادن آب بدن می شود . همچنین کافئین باعث کاهش سطح آهن و کلسیم دو عنصر لازم در طی حاملگی می شود بی خطر بودن مصرف کافئین در طی حاملگی برای مدت طولانی مورد بحث بوده است . بعضی از مطالعات نشان می دهد که مصرف زیاد روزانه کافئین در طی بارداری ممکن است خطر سقط جنین ، زایمان زودرس و کاهش وزن نوزاد هنگام تولد را افزایش دهد . خیلی از این مطالعات در نتیجه اثر روی حیوانات با مقدار خیلی زیاد می باشد و این نتایج ممکن است در خیلی ازموارد در زندگی واقعی دیده نشود چیزی که واضح به نظر می رسد این است که همه مشکلاتی که ممکن است از کافئین بوجود بیاید بیشتر با مصرف زیاد آن اتفاق می افتد . بعضی از مطالعات نشان داده است زنانی که در طی بارداری مقدار زیادی کافئین مصرف می کنند ( ۵ فنجان قهوه یا بیشتر در روز ) دوبرابر زنانیکه مقدار کمتر کافئین مصرف می کنند دچار سقط جنین می شوند . در حالیکه مصرف کم کافئین می تواند کم اثر یا بدون اثر باشد
در میان نوشیدنی ها قهوه و چای کافئین بیشتری دارند و نوشابه های غیر الکلی مقدار کمتری کافئین دارند . محتوی کافئین یک فنجان قهوه یا چای خیلی متفاوت است و بستگی به دانه ها و یا برگهای مورد استفاده و اندازه فنجان و روش آماده کردن آن دارد . شکلات و کاکائو بعنوان منبع مهم کافئین باید مورد توجه قرار بگیرند . بخاطر داشته باشید که تعدادی از داروها و مکمل های رژیمی نیز محتوی کافئین هستند بنابراین بدون مشورت با پزشک نباید هیچگونه دارو یا مکمل های غذائی را در طی حاملگی مصرف کنید بدلیل نبودن مدرک قطعی معمولاً به زنانیکه عادت به مصرف کافئین دارند توصیه می شود که مصرف کافئین را در طی حاملگی قطع کنند
خستگی زنانی که برای اولین بار حامله شده اند از اینکه در سه ماه اول خسته و بی حال هستند تعجب می کنند . نیاز به خواب می تواند خیلی سریع و شدید ایجاد شده و باعث خوابیدن شما در وسط روز یا ساعت ۸ شب بشود . این بخاطر این است که بدن شما کار خیلی زیادی را انجام میدهد که موجود دیگری را خلق کند همچنین بدن شما در حال عادت کردن به تعداد زیادی هورمون جدید است . شما خسته هستید بخاطر اینکه واقعاً نیاز به استراحت دارید و برای اینکه خود را با این وضعیت تطابق بدهید به موارد زیر توجه کنید 1. شبها خوب استراحت کنید . 2. یک عادت برای خواب ایجاد کنید . اگر درخانه هستید حداقل ۱۵ دقیقه در روز دراز بکشید و اگردر محل کار دسترسی به یک اطاق یا استراحتگاه دارید برنامه ریزی کنید تا زمانی را دراز کشیده و چشم هایتان را ببندید . 3.انرژی خود را نگه دارید اجازه ندهید که آب بدنتان را از دست بدهید سعی کنید یک بطری آب با خود حمل کرده و مکرراً آب بنوشید .
4. مصرف کافئین را کم کنید اگر ممکن است بطور کامل مصرف نوشابه های کافئین دار را ترک کنید . 5.مصرف قند را تعدیل کنید قندها به سرعت حال شما را بهتر می کنند ولی بعد از مصرف پس از مدتی دوباره احساس خستگی می کنید . 6.وقتی شما به افزایش انرژی نیاز دارید یک وعده غذایی با حجم کم و پر پروتئین مصرف کنید . 7.یک ورزش متوسط و مرتب داشته باشید ، ۲۰ دقیقه در روز پیاده روی کنید و بطور متناوب دراز کشیده و نفس عمیق بکشید .
ورزش در دوران بارداری این مسئله که شما حامله هستید به این معنا نیست که خود را به صندلی یا کاناپه محدود کنید برای اکثرت زنان ورزش در حین حاملگی نه تنها اشکالی ندارد بلکه توصیه نیز می شود
مزایای ورزش ورزش حین حاملگی باعث حفط با افزایش قدرت ، انعطاف پذیری ، تحمل و طاقت شما شده وبه شما کمک می کند که برای زایمان آماده شوید . به ورزش بعنوان راهی برای آماده شدن برای زایمان فکر کنید . ورزش همچنین منافع دیگری نیز دارد . زنانیکه در تمرینات معتدل و منظم ورزشی در حین حاملگی شرکت می کنند 1. احتمال کمتری دارد که دچار مسائل مربوط به افزایش زیاد وزن شوند 2. متوجه می شوند که ورزش بعنوان یک کاهش دهنده عالی استرس عمل می کند
3. تمایل به کاهش وزن سریعتر بعد از زایمان دارند 4.میزان کمتری از افسردگی بعداز زایمان دراند .
چه کسانی نباید در حین حاملگی ورزش کنند ؟ تعدادی از زنان نباید در حین حاملگی ورزش کنند یا باید ورزش خود را محدود کنند. اگر شما بیماری مزمن مانند مشکلات قلبی ، کلیوی ، دیابت وابسته به انسولین یا بیماریهای عضلانی اسکلتی هستید از پزشک خود در مورد نوع و میزان ورزشی که برای شما سودمند است سوال کنید . اگر شما دچار خونریزی ، اسپاسم شدید یا تهدید به سقط هستید و یا اگر شما دارای تاریخچه سقط مکرر و یا دچار نارسائی گردن رحم هستید پزشک شما احتمالاً به شما خواهد گفت که حداقل تا سه ماهه دوم صبر کنید و هیچ افزایشی در سطح فعالیت خود ندهید . به بعضی زنان مانند کسانیکه تاریخچه زایمان زود رس دارند ممکن است گفته شود که اصلاُ ورزش نکنید . فقط پزشک خودتان شرایط شما را به حد کافی خوب می شناسد تا بهترین راه را به شما نشان بدهد .
انجام چه نوع ورزشی حین حاملگی بی ضرر است ؟ قبل از اینکه هر گونه برنامه ورزشی را شروع کنید باید با پزشک خود مشورت کنید . ورزشی را انتخاب کنید که قبلاً انجام می داده اید و بدن شما به آن عادت دارد . بسیاری از پزشکان بیماران خود را از انجام ورزش جدید منع کرده و آنها را به پرهیز از فعالیتهائی که دارای ریسک سقوط یا صدمه جدی هستند برحذر می دارند .
به یاد داشته باشید که تغییرات بدن شما ممکن است بر توانائی شما در تحمل ورزشهای خاص اثر بگذارد حتی قبل از اینکه شما متوجه افزایش اندازه دور کمر خود شوید ممکن است رباطهای عضلات شما تحت تاثیر هورمونهای بدن کمی شل شده و درنتیجه واکنش مفاصل شما را به حرکت و فشار تحت تاثیر قرار دهد . به این دلیل متخصصین ورزش اغلب به زنان حامله در مقابل کشیدگی بیش از حد بازوها و پاها هشدار می دهند .
همچنانکه حاملگی پیشرفت می کند شما متوجه می شوید که مرکز ثقل بدن شما با رشد جنین تغییر می کند و متوجه می شوید که حفظ تعادلتان سخت تر می شود . همچنانکه رحم متسع شده و به سمت ریه ها می رود ممکن است در حین ورزش نتوانید بخوبی تنفس کنید . در سه ماهه دوم و سوم ممکن است پزشک به شما بگوید از ورزش در هنگامیکه به پشت خوابیده اید اجتناب کنید چون در این وضعیت ممکن است عروق خونی که رحم را تغذیه می کنند تحت فشار قرار بگیرند . در حالیکه به تاریخ زایمان نزدیک می شوید و بعلت افزایش جثه نمی توانید بعضی از فعالیت ها را انجام دهید نباید ورزش خود را اضافه کرده و بلکه باید بسوی ورزش های با فعالیت کمتر مانند یوگا ، شنا روی آورید .
بیست تا چهل دقیقه پیاده روی روزانه یک فعالیت عالی در در حاملگی محسوب می شود و شما می توانید بجای رانندگی پیاده روی کنید . بجای استفاده از آسانسور از پله ها بالا بروید . برا ی ورزش ایمن در حین حاملگی از توصیه های زیر پیروی کنید
1.قبل از هر ورزش بدن خود را گرم کردن و بعد از ورزش به آهستگی با کاهش تدریجی ورزش بدن را سرد کنید . 2.بجای ورزش های کوتاه مدت شدید از ورزش های معتدل طولانی مدت استفاده کنید . 3 یک بطری آب در حین ورزش در دسترس خود داشته باشید و هر ۵ تا ۱۰ دقیقه از آن بنوشید . 4.حتی اگر ورزش نمی کنید با نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب روزانه مانع از کاهش آب بدن خود شوید . 5. در گرمای روز هرگز ورزش نکنید .
شما ممکن است برای سالها یا دهه ها این چرخه را زندگی خود تجربه کرده باشید و راجع به این مسئله اطلاعات کافی داشته باشید ،با این حال ممکن است سوالاتی راجع به این چرخه فیزیولوژی مطرح شود که پاسخ آن نیازمند تامل و بررسی دقیق باشد. لذا در ادامه مطلب به 5 مورد از این ابهامات و پاسخ متخصصان در هر مورد پرداخته شده است.
چرا بعضی از زنان دچار سندرم قبل از قاعدگی (PMS)می شوند؟ این سندرم به دلیل حساسیت بدن نسبت به تغییرات هورمونی رخ می دهد. 10 الی 20 روز قبل از شروع قاعدگی، سطح هورمون هایی نظیر پروژسترون و استروژن سریعا تغییر می کند و باعث بروز علائمی نظیر پف کردگی، کج خلقی، حساسیت بافت پستان و احساس خستگی در بعضی از خانم ها می شود. تقریبا 90% از خانم ها این علائم را قبل از شروع قاعدگی تجربه می کنند و کمتر از 20% از خانم ها این علائم را با شدت بیشتری دریافت می کنند که ممکن است عملکرد و روابط آنها را تحت تاثیر قرار دهد. در هر حال اگر جز هر کدام از این دو دسته هستید، باید تا آنجا که ممکن است برای حفظ سلامت عمومی بدن خود تلا ش کنید. مثلا انجام تمرینات ورزشی منظم، نوشیدن مقدار کافی آب، تغذیه مناسب هر چند ساعت یکبار و اجتناب از مصرف الکل و کافئین می تواند کمک موثری در این زمینه باشد. برای رفع اختلالات خلقی نیز در بعضی از موارد ، استفاده از مکمل کلسیم می تواند موثر باشد. طبق مطالعه ای انجام شده در سال 2005 ثابت شده است که مصرف بالای ویتامین D و کلسیم باعث عدم بروز علائم سندرم قبل از قاعدگی می شود. زنانی که در 4 وعده غذای روزانه از شیر کم چربی، فرآورده های لبنی و آب پرتغال خالص تغذیه می کنند کمتر این علائم را تجربه خواهند کرد. بعضی محققان معتقدند که کمبود کلسیم و ویتامین D باعث بروز سندرم PMS می شود. اغلب موارد، زنانی که علائم این سندرم را با شدت بیشتری تجربه می کنند، معتقدند که بعد از مصرف قرص های ضد بارداری تسکین می یابند. مصرف کم قرص های ضد افسردگی نیز می تواند جهت رفع کج خلقی موثر باشد. چرا در بعضی از موارد چرخه قاعدگی نامنظم می شود؟ بعضی از زنان که تخمک گذاری منظمی ندارند ، قاعدگی نامنظمی خواهند داشت. بعلاوه بیماری و استرس نیز به طور موثری چرخه را تحت تاثیر قرار می دهد. اما مهم تر از همه دانستن تعریف صحیح از قاعدگی منظم است. آنچه بعضی از خانم ها قاعدگی منظم می نامند ، ممکن است صحیح نباشد. قاعدگی منظم یعنی دامنه زمانی بین 25 تا 35 روز ، که از اولین روز قاعدگی شروع می شود و تا شروع قاعدگی بعدی محاسبه می گردد. بعضی زنان فکر می کنند که چون هر ماه ، در روز معینی قاعدگی اتفاق نمی افتد پس جزه دسته افراد با قاعدگی نامنظم هستند. در حالی که این تفکر صحیح نیست. بعضی دیگر از زنان در محاسبه زمان وقوع این سیکل دچار اشتباه می شوند که در این مورد توصیه می شود زمان دقیق را یادداشت نمایند. سایر دلایل داشتن قاعدگی نامنظم یا از دست دادن چرخه(به غیر از احتمال حاملگی)عبارتند از افزایش یا کاهش وزن قابل توجه، فعالیت بدنی شدید که ورزشکاران قوای جسمانی انجام می دهند و یا مشکلات هورمونی است. اگر در این صورت ، ماه بعد ، زمان قاعدگی به وضعیت نورمال بر نگشت باید به پزشک اطلاع داد.
آیا احتمال حاملگی در زمان قاعدگی وجود دارد؟
این واقعه امکان پذیر است ، اما نه با احتمال زیاد. نکته این است که تشخیص دهید آیا خونریزی واقعا مربوط به قاعدگی است یا تنها خونریزی های خفیف(در حد لکه بینی) بین دو قاعدگی می باشد. بسیاری از زنان در زمان تخمک گذاری دچار خونریزی می شوند و اگر تصور کنید که مربوط به قاعدگی است، امکان حاملگی در این زمان وجود دارد. همچنین ممکن است در زمان نزدیک به انتهای قاعدگی ، به دلیل آمیزش در محل رحم اسپرم باشد و دو یا سه روز بعد تخمک گذاری صورت بگیرد. در این حالت احتمال حاملگی زیاد خواهد بود. آیا قاعدگی به طورمطلق به معنای عدم حاملگی است؟ در این مورد نمی توان 100% مطمئن بود. زیرا ممکن است خونریزی مربوط به اوایل حاملگی باشد و همیشه نمی توان به راحتی تفاوت این دو را تشخیص داد ، مگراینکه مدت آن درست مثل قاعدگی طول بکشد. اگر خونریزی با علائمی نظیر تهوع همراه بود انجام تست حاملگی لازم است. آیا عدم تعویض به موقع نوار یا تامپون ممکن است خطر بروز سندرم شوک سمی را به همراه داشته باشد؟ این سندرم نوعی بیماری با منشائ باکتریایی است، که اولین بار در سال 19809 کشف شد. در این زمان تعداد زیادی زنان به دلیل مصرف نوع خاصی از تامپون جاذب دچار علائم این بیماری شدند. در این حالت نوعی باکتری باعث تولید سم می کند و در نتیجه سندرم شوک سمی اتفاق می افتد.علائم این سندرم عبارتند از تب، لرز، اسهال، تهوع، درد عضلانی و کهیر که بعضی متخصصان معتقدند عدم تعویض تامپون برای مدت طولانی ایجاد محیط مغذی برای باکتری ها می کند و سندرم بروز می کند. برای اطلاع یافتن از زمان مناسب تعویض بهتر است از دستور العمل برچسب روی محصول پیروی شود.
توضیح کلی هیپرپلازی آندومتر عبارت است از رشد بیش از اندازه بافت آندومتر (پوشش داخلی رحم ). این یک حالت بدخیم و سرطانی نیست ؛ در بعضی از موارد هیپرپلازی ، با وجودی که برگشت پذیر هستند، پیش سرطانی در نظر گرفته می شوند. با استفاده از بعضی از واژه ها (ساده ، پیچیده ، آدنوماتوز) غده ای ، و آتیپیک ( غیرمعمول) می توان پتانسیل هیپرپلازی را در ایجاد سرطان بیان کرد. علایم شایع خونریزی در بین دوره های قاعدگی خونریزی شدید (تامپون ظرف کمتر از یک ساعت کاملاً آغشته به خون شود). وقوع خونریزی پس از یائسگی ترشحات مجرای تناسلی در بعضی از بیماران حالت دل پیچه در قسمت پایین شکم به وجود می آید. علل زیاد شدن استروژن (یکی از هورمون های زنانه ) در مقایسه با پروژسترون (یکی دیگر از هورمون های زنانه ). این عدم تعادل هورمونی یا در داخل بدن ایجاد می شود یا در اثر مصرف داروهای حاوی هورمون رخ می دهد. هیپرپلازی آندومتر ندرتاً در خانم هایی که چرخه قاعدگی منظم دارند رخ می دهد. عوامل افزایش دهنده خطر مصرف قرص های ضد حاملگی ، یا هورمون درمانی پس از یائسگی ، بدون اینکه پروژسترون در محصول مصرفی وجود داشته باشد. سابقه فقدان تخمک گذاری به طور مزمن ، مثلاً در زمینه بیماری تخمدان دارای کیست های زیاد چاقی پس از یائسگی بروز دیرهنگام یائسگی (بعد از 55 سالگی ) پیشگیری راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. عواقب مورد انتظار در اغلب موارد، درمان با یک ترکیب پروژسترونی باعث معکوس شدن روند هیپرپلازی که توسط استروژن ایجاد شده است می شود. در سایر موارد، غالباً می توان آن را با گشاد کردن رحم و تراشیدن بافت آندومتر با وسیله ای به نام کورت ، یا با درآوردن رحم (هیسترکتومی ) درمان کرد. البته اگر خانمی مایل به جراحی نباشد، هورمون درمانی معمولاً علایم را کنترل می کند. عوارض احتمالی سوراخ شدن رحم و عفونت شکمی و لگنی به عنوان عارضه ای نادر از جراحی (مثل نمونه برداری از آندومتر، گشاد کردن رحم و تراشیدن بافت آندومتر، یا دیدن رحم (هیستروسکوپی ).
خونریزی زیاد و غیرقابل کنترل تأیید اینکه هیپرپلازی در یک خانم مورد نظر معرف بافتی پیش سرطانی است . درمان
اصول کلی اقدامات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند: آزمایش خون از نظر اندازه گیری هورمون ها و نیز پاپ اسمیر. امکان دارد انجام نمونه برداری از آندومتر، و D&C (گشاد کردن رحم و تراشیدن بافت آندومتر که هم جنبه درمانی و هم جنبه تشخیصی دارد) برای رد کردن وجود سرطان ضروری باشند. با گشاد کردن رحم و تراشیدن بافت آندومتر می توان علاوه بر خارج کردن بافت هیپرپلازی که جنبه درمانی دارد، از بافت خارج شده نمونه گرفت و زیر میکروسکوپ نگاه کرد. - درمان در هر فرد متفاوت است و بر اساس یافته های بالینی و آزمایشگاهی ، سن ، و تصمیم در مورد بچه دار شدن یا نشدن ، تعیین می شود. - گاهی رحم درآورده می شود. - سعی کنید استرس روحی را کم کنید. استرس روحی می تواند بیماری شما را عارضه دار کند و بهبود را به تأخیر اندازد. اگر نمی توانید بر استرس فائق آیید، از خانواده ، دوستان ، یا مشاوران خبره کمک بخواهید. - برای تخفیف درد از گرما استفاده کنید. یک صفحه گرم کننده یا شیشه آب داغ را روی شکم یا کمر قرار دهید. - مرتباً حمام آب داغ بگیرید تا عضلات شل شوند و ناراحتی تخفیف یابد. برای این کار به مدت 15-10 دقیقه در وان آب داغ بنشینید. داروها
غالباً هورمون های پروژسترونی تجویز می شوند. از خوردن آسپیرین خودداری کنید زیرا ممکن است خونریزی را بدتر کند. فعالیت محدودیتی برای آن وجود ندارد مگر اینکه تحت عمل جراحی قرار گرفته باشید. در این صورت ، فعالیت های خود را تدریجاً از سر گیرید. با نظر پزشک می توان فعالیت جنسی را مجدداً از سر گرفت .
رژیم غذایی معمولاً به رژیم خاصی نیاز نیست . اگر اضافه وزن دارید، امکان دارد کم کردن وزن به تنظم چرخه های قاعدگی و کاهش استروژن بدن کمک نماید. در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم هیپرپلازی آندومتر را دارید. اگرعلایم زیر به هنگام هورمون درمانی یا پس از جراحی یا گشاد کردن رحم و تراشیدن بافت آندومتر به وجود می آیند: ـ خونریزی زیاد (آغشته شدن کامل تامپون به خون در عرض یک ساعت ) ـ علایم عفونت ، مثل تب ، درد، احساس ناخوشی ، سردرد، سرگیجه ، یا دردهای عضلانی ـ شما دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید . هورمون های مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
یکی از شیوه های غلبه بر مشکل ناباروری زوجین، لقاح مصنوعی در لوله آزمایش (IVF) است.
در این روش تخمک آماده باروری را به کمک روش های جراحی از بدن زن و اسپرم های دارای قدرت باروری را از مرد گرفته و در شرایط کنترل شده در لوله آزمایش قرار می دهند.
سپس تخمک بارور شده را بدست آورده و در مرحله بعد به منظور انجام تقسیمات سلولی در این تخم آن را در محیط کشت مناسب قرار می دهند. بعد از آن جنین را به بدن مادر منتقل می کنند. تفاوت در انواع روش های IVF نیز به دلیل تفاوت در انجام هریک از مراحل بالاست.
عملIVF برای اولین بار در دنیا در سال 1978 در انگلستان و بوسیله یک جنین شناس به نام دکتر «ادوارز» و یک متخصص زنان به نام دکتر«استپتو» با موفقیت انجام شد و پس از آن در سراسر جهان به سرعت جایگاه خود را پیدا کرد به طوری که تا کنون حدود 20 هزار کودک به این روش در دنیا متولد شده اند.
از دیگر موفقیت های بدست آمده در این روش، افزایش شانس بارداری های متوالی و چند باره است. میزان موفقیت در این روش به عوامل مختلفی وابسته است، از جمله سن زوجین و نیز درجه سلامت تولید مثلی در آنها. با وجود این شانس، موفقیت از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است و به منظور تخمین این شانس لازم است فاکتور های تاثیر گذار بر آن به صورت جامع در همه کسانی که تحت این عمل قرار گرفته اند بررسی شود.
برخی از دلایل ناباروری که باعث می شوند این روش در دستور کار قرار گیرد به شرح ذیل است:
- وجود مشکل در لوله رحم زن
ممکن است لوله فالوپ (لوله رحمی) مسدود باشد و یا آسیب دیده باشد. این امر باعث می شود که اسپرم در رسیدن به تخمک دچار مشکل شود و یا تخمک بارور شده (زیگوت) قادر به عبور از لوله و رسیدن به حفره شکمی نشود.
- وجود مشکل در اسپرم مرد
به این معنا که تعداد اسپرم های مرد کمتر از حد طبیعی باشد و یا حرکتشان کم باشد و یا اینکه قدرت بارور سازی تخمک را علیرغم رسیدن به آن نداشته باشند.
- وجود مشکل در تخمدان زن
ممکن است تخمدان ها قادر به رها کردن تخمک و یا تولید تخمک نباشند.
- حالات غیر طبیعی رحم زن
- وجود بیماری های آندومتر در زن
در این حالت جنین قادر به لانه گزینی در رحم نیست.
- وجود تومور های فیبروییدی در زن
در گذشته، گرفتن تخمک از زن به کمک روش های جراحی انجام می گرفت. اما امروزه با پیشرفت روش های سونوگرافی، عمل جراحی کمتر در دستور کار قرار می گیرد. در روشIVF بدون عمل جراحی، ابتدا به منظور فراهم آوردن یک محیط مناسب در بدن زن و همچنین افزایش شانس دستیابی به چندین تخمک بالغ و سالم، زن تحت یک پروسه آماده سازی متمرکز و فشرده حدود دو هفته ای قرار می گیرد. در این روش با استفاده از داروهای بارداری، بیمار یک هفته تحت هورمون درمانی قرار می گیرد. همچنین به منظور تشخیص زمان مناسب برای گرفتن تخمک، آزمایش خون و سونوگرافی از تخمدان ها انجام می شود.
این آزمایش ها به صورت روزانه انجام می شوند، کمی قبل از تخمک گذاری، با یک عمل جراحی سرپایی و تحت بیهوشی موضعی، تخمدان ها به کمک یک اولتراسوند قابل روئت می شوند، سپس پزشک سوزن مخصوص را با راهنمایی اولتراسوند از راه واژن به تخمدان ها رسانده و به این طریق تخمک های سالم و رسیده را در قالب مایع فولیکول از تخمدان می گیرد.
مایع فولیکول به دست آمده در مرحله بالا، توسط یک جنین شناس تحت آزمایش میکروسکوپی قرار گرفته و تخمک ها در آن تعیین مکان شده، برداشته می شوند.
سپس جنین شناس اسپرم ها و تخمک قادر به لقاح را در مجاورت یکدیگر قرار می دهد. معمولاً سلول تخم (زیگوت) ایجاد شده، در این مرحله دو یا سه بار تقسیم شده و بهPre Embryo تبدیل می شوند.
این توده سلولی کوچک در ظروف آزمایشگاهی در یک محیط مغذی نگهداری می شود. این محیط طوری مهیا شده که شبیه لوله های فالوپ عمل می کنند.
دو روز بعر از لقاح توسط وسیله مخصوصی Pre Embryo به رحم منتقل می شود.در این مرحله نیز به منظور قرار گیری توده سلولی در مکانی مناسب از اولتراسوند استفاده می شود. این عمل 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. معمولاً قبل از انجام عمل به زنان توصیه می شود که مقدار زیادی آب بنوشند تا مثانه در حالت پر یا نیمه پر قرار گیرد و به قابل روئت شدن آندومتر و افزایش دقت در انتقال جنین به محل مناسب کمک کند.
بعد از قرار گرفتن Pre Embryo در دیواره رحم، بیمار به مدت یک ساعت در تختخواب استراحت می کند و سپس مرخص شده و توصیه می شود که از انجام فعالیت های سنگین تا 48 ساعت پرهیز کند.
با توجه به اینکه توانمندی یک تخمک در لقاح طبیعی 25 درصد است، پیشرفت های اخیر در درمان ناباروری توانسته توانایی تخمک در لقاح خارج رحم را به 12 درصد برساند.
نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که طب سوزنی، احتمال موفقیت روش لقاح مصنوعی را افزایش می دهد.
اگر چه اولین زایمان موفق به روش لقاح مصنوعیIVF در اثر انتقال یک جنین خیلی زود جای خود را به انتقال چند جنین داد. با وجودی که در انتقال چند جنین احتمال بارداری بیشتر است، اما بارداری چند قلو از پیامد های جدی و مهم آن نسبت به انتال یک جنین به شمار می آید.
میزان بروز چند قلویی در کسانی که تحت IVF قرار گرفته اند، در اروپا 4/25 و در ایالت متحده 3/35درصد بوده، در حالی که این میزان در بارداری های طبیعی 1/1 است.
به تازگی پژوهشگران درمان ناباروری در درمانگاهی در انگلستان، به پیشرفتی دست یافته اند که آینده این روش برای لقاح مصنوعی محسوب می شود.
جنین های منجمد حاصل از لقاح مصنوعی، امید را در دل هزارن زن نابارور زنده کرده است.
پژوهشگران بخش بارور سازی آکسفورد(OFU) بیمارستان رادکلیف به پیشرفتی دست یافته اند که تخمک های منجمد را برای بسیاری از زوج ها به گزینه جذاب تری برای فرزند دار شدن تبدیل خواهد کرد. این روال به دوره های مکرر هورمون درمانی و استخراج تخمک که می تواند رنج آور باشد، نیازی ندارد. این تحقیقات نشان داد که اگر جنین های مازاد حاصل از یک چرخه لقاح مصنوعی که پزشکان برای انجماد مناسب می دانند، ذخیره شوند، یک زن می تواند شانس باردار شدن خود را از یک چرخه لقاح مصنوعی تا 50 درصد افزایش دهد.
محققان بیمارستان یاد شده، میزان بارداری را در یک هزار و 290 زوج که در این درمانگاه تحت درمان لقاح مصنوعی قرار گرفتند، بررسی کردند.
آنها دریافتند با در نظر گرفتن زنانی که با تخمک های منجمد تحت درمان باروری قرار گرفته اند، میزان بارداری از 40 به 59 درصد در بین زنان زیر 39 سال و از 31 به 49 درصد در بین زنان بالای 39 سال افزایش یافته است.
دکتر«تیم چایلد» متخصص باروری این درمانگاه، بیشترین مشکلات درمان لقاح مصنوعی برای زوج ها را مصرف داروها، انجام تزریقات، هزینه ها و مخاطرات آن می داند. وی می افزاید با اجرای یک برنامه خوب انجماد سازی جنین می توان فواید زیادی را نصیب زوج ها و درمانگاه ها نمود.
وی می گوید زنانی که تحت درمان لقاح مصنوعی قرار می گیرند، باید شانس منجمد سازی جنین های اضافی به جای دور ریختن آنها را داشته باشند، چرا که این کار بی خطر تر و کم هزینه تز از استفاده مکرر از جنین های تازه است.
وی خاطر نشان می کند که برای انتخاب جنین هایی که قرار است منجمد شوند، دقت بسیاری لازم است و باید از شانس بقای آنها پس از فرایند و خروج از انجماد اطمینان حاصل شود.
قطعاً منجمد سازی جنین های اضافی، هزینه هایی را تحمیل می کند، اما در واقع درمان با جنین تازه هزینه بیشتری در بر دارد.
انجماد جنین حدود 600 پوند و هر بار استفاده از آنها حدود 700 پوند هزینه در بر دارد.
این در حالی است که چرخه لقاح مصنوعی 4000 پوند هزینه دارد. از این رو استفاده از جنین منجمد بسیار ارزان تر تمام می شود و به علاوه جنین ها بلا استفاده نمی مانند.
من تا کنون سه بار زایمان کرده ام و آخرین اونها رو بدون سزارین بدنیا آوردم .در نتیجه این مسئله، من متوجه تغییر سایز در واژن خودم شده ام که متاسفانه این امر باعث شده ، در هنگام سکس احساس شرمساری بکنم چراکه حس میکنم واژن من بسیار گشاد شده است. ایا این مسئله بعد از زایمان مرتب یک امر همگانی می باشد؟ من خیلی خجالت میکشم که در مورد این مسئله از کسی سوال بپرسم. لطفاٌ بهم بگید آیا راهی برای به حالت قبل در آوردن واژن وجود دارد؟
متاسفانه خیلی از زنها هستند که این مورد نگرانی اونها رو تشکیل می دهد و مشخصاٌ هم زمانیکه اونها چندین بار زایمان کرده باشند. پزشکان اصلاٌ جا نمی خورند وقتی که می شنوند شما نگران چنین مشکلی هستید. در نتیجه این کاملاٌ منطقی هستش که شما مشکلتون رو در اولین وقت معاینه که گرفتید عنوان کنید و چقدر هم برایتان مشکل می باشد اگر وی دکتر شخصی شما باشد که بارها شما را معاینه کرده استشما نوشته اید که خجالت میکشید که سکس داشته باشید تنها بخاطر اینکه احساس گشادی در واژن میکنید. حال باید از شما پرسید که آیا این چیزی نیست که شریک شما به شما گفته یا بخاطر معاینه های شخصی خودتون از واژن اینطور نتیجه گرفته اید؟ یا حتی خواستید با وارد کردن انگشت بداخل واژن میزان گشادی اون رو حدس بزنید و اینکار رو زمانیکه در شرایطی بودید که ماهیچه های واژن باز بوده اند انجام داده اید؟ یا اینکه آسان قرار گرفتن پنبه های مخصوص قائدگی در داخل واژن باعث شده شما چنین نتیجه ای بگیرید؟به هر جهت زایمان باعث تغییراتی در بدن فرد و همچنین نحوه پاسخگویی و رفتارهای جنسی فرد خواهد شد که میبایست فرد خود را به آنها بوسیله کارهایی مثل امتحان کردن پوزیشنهای مختلف ، یا انتظارات و درخواستهای مختلف ، یا کارهای دیگر ، با آن تطبیق دهد . بعضی وقتها موارد و کمکهای پزشکی نیز راهگشا خواهند بود اما در ابتدا با همسرتان مشورت کنین اگرچه که ممکن است برایتان سخت باشد که در مورد چنین چیزی که احتمالاٌ مد نظر و نگرانی هر دوی شماست صحبت کنید. باید پذیرفت که این تغییرات ناخواسته به هر ترتیب جزئی از زندگی هر قرد محسوب میشه و کاملاٌ هم طبیعی است . فرد نیز باید ظرفیت پذیرش اون رو در یک رابطه دراز مدت داشته باشد. آیا شما در زمان ادرار دچار مشکل خاصی نیز هستید؟ خیلی از زنها یی که احساس میکنند واژن اونها دچار کشیدگی و گشادی شده ، اذعان میکنند که دچار ریزش ادرار هم هستند ، خصوصاٌ در زمانهایی که می خندند یا غلغلک میشوند و یا عطسه میکنند.تمرینات کیگل باعث تقویت عضلات پایینی لگن خاصره و ماهیچه هایی که در هنگام زایمان کشیده شده اند ، خواهد شد .این تمرینات حتی به لذت بیشتر جنسی (ارگاسم شدیدتر) نیز منجر خواهد شد چرا که باعث قویتر گردیدن و بیشتر انعطاف پذیر شدن ماهیچه ها خواهد گردید. اونها کیسه مثانه روهم سفتتر خواهند کرد که درنتیجه شما دیگر چکه های ادراری نخواهید داشت. نکته اینجاست که به هر حال اونها خود واژن رو تنگ نخواهند کرد بلکه در حقیقت ماهیچه های ورودی دهانه واژن رو تنگتر خواهند کرد. اینجا چگونگی تمرینات کیگل رو بهش اشاره خواهیم کرد:1- در زمان ادرار ، بدون استفاده از دست ماهیچه هاتون رو جمع کنین تا جاییکه جلوی ادرار رو بمدت 4 ثانیه بگیرید و بعد دوباره ول کنین تا ادرار جاری بشود. تمرینات کیگل بروی این ماهیچه های بخش پایینی لگن خاصره فشار می آورد و آنها را تمرین می دهد.2- (در حالت بدون ادرار و طبیعی ) اگر می خواهید که چک کنین تا مطمئن بشید که به ماهیچه درستی دارید فشار میارید ، می توانید یک یا دو انگشت خود رو داخل واژن کنید و بعد شروع به سقت کردن ماهیچه نمایید. اگر حس می کنین که داره به انگشتتون فشار میاد حتی به اندازه خیلی کم ، مشخص میشه که شما مسیر درستی را حرکت میکنین3- پنج تا ده بار در روز ، بمدت ده دفعه اینکار رو انجام بدهید4- این کار بین هشت تا ده هفته زمان خواهد برد تا شما بتونین نشانه های پیشرفت رو در اون مشاهده کنین اما تحملکنین و بدونین که قطعاٌ نتیجه میدهد چراکه اساس کار کیگل هم ، مثل همه تکنیکهای وزنه برداری و بدنسازی برای تاثیر به زمان نیاز خواهد داشت. میله های هالتر واژن هم برای این مسئله تاثیر گذار خواهد بود که می توان آنها را ازمغازه های مربوطه سکس شاپ خریداری نمود. اگر تمرینات کیگل رو بطور مستمر و پیگیر انجام دادید ولی هیچگونه تغییری رو مشاهده کردید بهتره که با دکترتون تماس بگیرید و متدهای دیگر پزشکی رو برای رفع این مورد دنبال کنین که از جمله اونها: مخروط واژن: این یک جسم نسبتا وزن دار می باشد و در اندازه های پنبه های دوران قائدگی، که زنها اون رو وارد واژن خودشون میکنند و سعی می کنند که نگهش دارند. افزایش وزن این اجسام بمرور باعث قویتر شدن ماهیچه های واژن میگردد. ابتدا از وزنه سبک شروع خواهد شد و دوبار در روز به مدت 15 دقیقه به ماهیچه های واژن فشار وارد میگردد. زمانیکه زن خود رو در نگهداری وزنه توانا دید وزن وزنه رو افزایش خواهد دادمحرکهای الکتریکی: با این روش قدرت ماهیچه های واژن و بخش تحتانی لگن خاصره نیز مشخص خواهد شد. با وصل و قطع کردن جریانی از برق باعث خواهند گردید که ماهیچه ها خود رو جمع و سپس شل نمایند. این روش ازهر یک تا چهار روز ادامه خواهد داشت که در بالاترین میزان آمادگی تا 20 دقیقه در یک مرحله نیز طول خواهد کشید. بسته به شرایط فرد و ماهیچه ها حتی ممکن است بمدت چند هفته مستمر این شیوه ادامه یابد. بعضی از دکترها این کار رو خود در مطب انجام میدهند اما دستگاهای ساده و قابل استفاده در منزل نیز قابل یافت میباشد.نیو کنترل: این شیوه در حقیقت یک صندلی دارای بخش مغناطیسی میباشد که ماهیچه های بخش تحتانی لگن خاصره رو تحریک خواهد کرد. این شیوه توسط پزشکان مربوطه در مطب بمدت 20 تا 30 دقیقه و آنهم دوبار در هفته انجام میگیرد. طول مدت درمان در حدود 8 هفته خواهد بود. اما بعضی ازپزشکان نیز برای شما که دارای مشکل کشیدگی واژن هستید جراحی رو پیشنهاد میدهند که مشخصاٌ این آخرین تیر ترکش خواهد بود محصولات لیزری و چیزهای پیچیده دیگر می توانند که شما رو به وضعیت قبلی برگردانند. و البته شما و پزشکتان هستید که تصمیم میگیرید چه کاری برای شما منطقی تر خواهد بود در پایان باید گفت چیزی برای خجالت وجود ندارد. این یک مسئله همگانیست و اطلاعات مربوط به آن که همکنون در اختیار شماست.
دیابت حاملگی چیست؟
دیابت حاملگی نوعی دیابت است که زنان حامله به آن مبتلا می شوند. بین ۲ تا ۷ درصد زنان حامله دچار این نوع دیابت می شوند و به این دلیل این بیماری یکی از شایعترین عوارض حاملگی است.
سیستم گوارش بیشتر غذای خورده شده را به نوعی قند به نام گلوکز می شکند. گلوکز وارد خون شده و با کمک انسولین (هورمونی که از لوزالمعده یا پانکراس ترشح می شود) سوخت لازم برای سلول های بدن را فراهم می کند.
در دیابت حاملگی هم نظیر دیابت های تیپ ۱ و ۲ (که در افراد غیر حامله بروز می کند)، گلوکز به جای رفتن به درون سلول ها و تبدیل شدن به انرژی در داخل خون باقی می ماند.
اما چرا در حاملگی چنین اتفاقی رخ می دهد؟
در طی حاملگی، هورمون ها استفاده از انسولین را برای بدن سخت می کنند و از این رو لوزالمعده باید انسولین بیشتری تولید کند.
در بیشتر زنان حامله این مسئله مشکلی ایجاد نمی کند و پانکراس انسولین بیشتری ترشح می کند. ولی در صورتیکه پانکراس نتواند به اندازه لازم انسولین ترشح کند و سطح گلوکز در خون بالا رود دیابت حاملگی رخ می دهد.
بیشتر زنان مبتلا به دیابت حاملگی بعد از تولد کودک بهبود می یابند. با این حال ابتلا به این بیماری احتمال ابتلا در حاملگی های بعدی و یا در آینده را افزایش می دهد.
تأثیر دیابت بر روند حاملگی امروزه بیشتر زنان مبتلا به دیابت حاملگی کودکان سالمی بدنیا می آورند. پزشک معالج بیمار را تحت نظر گرفته و قند خون با استفاده از رژیم درمانی و ورزش و در صورت لزوم تزریق انسولین در حد طبیعی نگه داشته می شود. اما در صورتیکه دیابت بخوبی کنترل نشود می تواند عواقبی جدی برای مادر و کودک به همراه داشته باشد.
در بیشتر زنان حامله مهمترین نگرانی این است که قند خون بالا سبب بالا رفتن قند خون جنین می شود. در نتیجه، لوزالمعده جنین باید برای سوزاندن گلوکز اضافی انسولین بیشتری ترشح کند. مجموعه این اتفاقات سبب می شود بدن جنین چربی بیشتری تولید کرده و وزن جنین بویژه در بالا تنه افزایش یابد.
افزایش وزن در بالا تنه جنین منجر به وضعیتی به نام ماکروزومی می شود. کودک ماکروزوم ممکن است خیلی بزرگ باشد بطوریکه در زایمان طبیعی نتواند از کانال زایمانی خارج شود. یا سر کودک در هنگام زایمان وارد کانال شود ولی شانه هایش گیر کند. در این وضعیت که “دیستوشی شانه” خوانده می شود پزشک باید برای خارج کردن جنین از رحم از مانور های خاصی استفاده کند.
زایمان طبیعی گاهی در این وضیعت منجر به شکستگی استخوانی یا آسیب به اعصاب می شود که در هر دو حالت مشکل در ۹۹% کودکان متولد شده بدون بجای گذاشتن عوارض دائمی بهبود می یابد. (در بعضی موارد خیلی نادر کودک ممکن است بدلیل نرسیدن اکسیژن کافی در حین زایمان دچار مشکلات مغزی گردد.) مانور های انجام شده همچنین ممکن است سبب آسیب به ناحیه مهبلی مادر نیز شده و یا نیازمند یک اپیزیوتومی بزرگتر باشد.
به دلیل این خطرات، در صورتیکه پزشک به بزرگ بودن جنین مشکوک باشد ممکن است سزراین توصیه شود. خوشبختانه، در صورتیکه دیابت حاملگی کنترل شود، تنها در درصد کمی از موارد جنین بیش از حد بزرگ می شود.
به فاصله کوتاهی پس از تولد، قند خون کودک ممکن است افت کند زیرا بدن وی همچنان در حال تولید مقادیر اضافی انسولین است. به همین دلیل، بلافاصله در اتاق زایمان، قند خون کودک با استفاده از خون گرفته شده از پاشنه پایش کنترل می شود. در صورتیکه قند خون پایین باشد کودک باید در اسرع وقت چه با شیر مادر و چه با شیر خشک و یا آب قند تغذیه شود. (در موارد شدید افت قند خون ممکن است گلوکز وریدی به کودک داده شود.)
در این کودکان خطر ابتلا به یرقان نوزادی، پلی سیتمی (بالا بودن تعداد گلبول های قرمز خون)، و هیپو کلسمی (پایین بودن کلسیم خون) نیز بیشتر است. در صورتیکه دیابت حاملگی بخوبی کنترل نشود ممکن است بر عملکرد قلب جنین نیز تأثیر بگذارد. بعضی مطالعات نشان داده اند که میان دیابت حاملگی شدید و افزایش خطر مرده زایی در دو ماه آخر حاملگی رابطه وجود دارد. و در نهایت، دیابت حاملگی خطر ابتلابه پره اکلامپسی را دو برابر می کند.
تحت نظر گرفتن جنین برای جلوگیری از عوارض دیابت حاملگی بسته به شدت بیماری و اینکه مادر مشکلات دیگری در زمینه حاملگی دارد یا خیر، پزشک معالج ممکن است جنین را با دقت بیشتری در دو یا سه ماه آخر حاملگی تحت نظر بگیرد. پزشک به مادر آموزش خواهد داد که چگونه در سه ماهه سوم حاملگی تعداد دفعات حرکت جنین را بشمارد و در صورت برخورد با کاهش تحرک جنین بلافاصله وی را مطلع سازد.
در صورتیکه قند خون کنترل نشود و یا بقدری بالا باشد که نیاز به انسولین وجود داشته باشد و یا مشکلات دیگری وجود داشته باشد، احتمال نیاز به کنترل قلب جنین (nonstress test) یا سونوگرافی دوره ای در حدود هفته ۳۲ وجود دارد. (این نوع از سونوگرافی “بیوفیزیکال پروفایل” خوانده می شود.) در صورتیکه قند خون بدون نیاز به تزریق انسولین در حد مجاز کنترل شود و بیمار مشکل دیگری نداشته باشد ممکن است نیازی به این تست ها تا چند هفته آخر حاملگی یا زمان زایمان وجود نداشته باشد.
پزشک معالج همچنین ممکن است حوالی هفته های ۲۹ تا ۳۳ یک سونوگرافی به منظور اندازه گیری جنین و تخمین وزن او درخواست کند. در این زمان، اگر جنین بیش از حد بزرگ باشد ممکن است انسولین تجویز شود. در صورتیکه پزشک به بزرگ بودن جنین مشکوک باشد ممکن است سونوگرافی دیگری در نزدیکی زمان زایمان انجام دهد، هرچند سونوگرافی در اواخر حاملگی چندان در تخمین اندازه جنین دقیق نیست. بسته به شرایط، ممکن است زایمان قبل از موعد مقرر القاء شود یا سزارین انجام گردد.
توجه: اگر دیابت حاملگی در نیمه اول دوران حاملگی تشخیص داده شود احتمال اینکه بیمار از قبل از حاملگی دچار دیابت بوده ولی تشخیص داده نشده است بیشتر است. در این موارد، پزشک ممکن است یک اکوکاردیوگرافی از قلب جنین درخواست کند زیرا خطر نواقص زایمانی بویژه ناهنجاری های قلبی در مواردی که قند خون در طی ۸ هفته اول حاملگی بالا باشد (زمانی که بدن جنین در حال شکل گرفتن است) بیشتر است.
تشخیص دیابت حاملگی مادر ممکن است متوجه شود که نسبت به شرایط معمول بیشتر تشنه، گرسنه و خسته می شود و یا دچار تکرر ادرار شده است ولی اینها همگی علائم شایعی در زمان حاملگی هستند و طبیعی تلقی می شوند. واقعیت این است که دیابت حاملگی اغلب بدون علامت است. به همین دلیل است که تقریباً در تمام زنان حامله بین هفته های ۲۴ و ۲۸ قند خون اندازه گیری می شود.
با این حال، در صورتیکه خطر ابتلا به دیابت در مادر بیشتر باشد و یا علائمی از آن را داشته باشد (نظیر وجود قند در ادرار ) اندازه گیری قند خون در اولین ویزیت زمان حاملگی و بعد از آن در صورتیکه نتیجه آزمایش اول منفی باشد بین هفته های ۲۴ و ۲۸ انجام می شود. مثبت بودن آزمایش قند خون دلیل بر ابتلا به دیابت حاملگی نیست ولی بیمار باید برای تشخیص قطعی مجدداً مورد آزمایش قرار گیرد.
چه عواملی خطر ابتلا به دیابت حاملگی را افزایش می دهند؟ طبق نظر انجمن دیابت آمریکا عوامل زیر خطر ابتلا به دیابت حاملگی را افزایش داده و قند خون در این موارد باید زودتر اندازه گیری شود:
چاقی (اندکس توده بدن - body mass index بالای ۳۰) سابقه ابتلا به دیابت حاملگی در حاملگی های قبلی سابقه خانوادگی دیابت بعضی پزشکان عوامل زیر را نیز به لیست بالا اضافه می کنند:
وجود قند در ادرار (آزمایش ادرار در تمامی ویزیت های زمان حاملگی انجام می شود) سابقه بدنیا آوردن نوزاد بزرگ (بعضی ۴ کیلوگرم و بعضی ۴ کیلو و ۴۰۰ گرم را مرز در نظر می گیرند) مرده زایی بدون دلیل سابقه بدنیا آوردن کودک دچار نواقص زایمانی بالا بودن فشار خون توجه داشته باشید که بسیاری از زنانی که به دیابت حاملگی مبتلا می شوند هیچیک از این فاکتور ها را ندارند. به همین دلیل است که بیشتر پزشکان اندازه گیری قند خود را برای تمام بیمارنشان در هفته های ۲۴ تا ۲۸ بصورت روتین درخواست می کنند. از سوی دیگر، در درصد کمی از زنان حامله ممکن است احتمال ابتلا بقدری کم باشد که اصلاً نیازی به آزمایش نداشته باشند. خصوصیات این زنان عبارتند از:
سن کمتر از ۲۵ سال وزن منتاسب نبود سابقه خانوادگی دیابت نبود سابقه بالا بودن قند خون نبود سابقه بدنیا آوردن کودک بزرگ یا هر گونه عوارض دیگری که معمولاً همراه دیابت حاملگی دیده می شود درمان دیابت حاملگی درمان دیابت حاملگی به شدت بیماری بستگی دارد. بیمار باید قند خود را با استفاده از دستگاه های خانگی کنترل قند خون و یا نوار های حساس به قند خون کنترل کند. رژیم غذایی برنامه ریزی شده می تواند کمک کننده باشد.
در رژیم غذایی، باید تعادل صحیحی میان پروتئین، چربی و کربوهیدرات وجود داشته باشد. همچنین ویتامین های لازم، مواد معدنی و کالری لازم باید تأمین شود. از مصرف مواد شیرین باید پرهیز کرد و یا مصرف آنها را به حداقل رساند. همچنین پرهیز از حذف وعده های غذایی، بویژه صبحانه، بر ثابت نگه داشتن قند خون مؤثر است.
رعایت رژیم غذایی ممکن است در ابتدا کمی نگران کننده باشد ولی اگر به آن عادت کنید دیگر چندان سخت نیست. همچنین مادر نباید خود را تحت رژیم غذایی خاص یا محدود کننده بداند. اصول حاکم بر رژیم غذایی دیابتی برای همه افراد مفید است بنابراین اگر دیگر اعضاء خانواده هم این رژیم غذایی را رعایت کنند فرصتی فراهم شده است تا همه از یک تغذیه سالم تر بهره مند شوند.
مطالعات نشان می دهند که ورزش سبک هم به بهبود توانایی بدن در سوزاندن گلوکز کمک کرده و سبب کاهش قند خون می شود. ۳۰ دقیقه فعالیت هوازی در روز، نظیر پیاده روی یا شنا، برای بسیاری از زنان مبتلا به دیابت حاملگی سودمند است. ورزش شدید برای همه توصیه نمی شود، بنابر این برای آگاهی از میزان فعالیت ورزشی مناسب و مفید بهتر است با پزشک مشورت شود.
در صورتیکه قند خون با رژیم غذایی و ورزش کنترل نشود پزشک ممکن است انسولین تزریقی نیز تجویز کند. حدود ۱۵ درصد زنان مبتلا به دیابت حاملگی به انسولین نیاز پیدا می کنند. اخیراً بعضی پزشکان به جای انسولین، داروهای خوراکی نظیر قرص های گلیبنکلامید یا متفورمین تجویز می کنند ولی هنوز در مورد مؤثر بودن این داروها تردیدهایی وجود دارد.
آیا دیابت بعد از زایمان هم باقی می ماند؟ احتمالاً نه. فقط درصد کمی از زنان مبتلا به دیابت حاملگی بعد از زایمان دیابتیک باقی می مانند و به عقیده محققین بیشتر این زنان قبل از حاملگی دچار دیابت تشخیص داده نشده بوده اند. برای اطمینان، باید حدود ۶ تا ۱۲ هفته پس از زایمان قند خون اندازه گیری شود. این آزمایش باید ناشتا انجام شود (مثل بسیاری از آزمایشات خون بیمار باید حداقل ۱۲ تا ۱۴ ساعت چیزی نخورد. به عبارت دیگر شام زود صرف شود و صبحانه هم خورده نشود).
آیا ابتلا به دیابت حاملگی خطر ابتلا به دیابت را در آینده افزایش می دهد؟ بله. حدود دو سوم زنان مبتلا به دیابت حاملگی در حاملگی های بعدی نیز به این عارضه مبتلا می شوند. تعداد کمی از مطالعات نشان داده اند که حدود ۵۰% زنانی که به دیابت حاملگی مبتلا می شوند طی ۵ سال اول بعد از زایمان دچار دیابت تیپ ۲ می شوند. وجود شرایط زیر خطر ابتلا را افزایش می دهد:
چاقی قند خون بسیار بالا در دوران حاملگی (بویژه اگر بیمار به انسولین نیاز پیدا کرده باشد) تشخیص دیابت در اوایل حاملگی مقادیر مرزی قند خون در آزمایشات بعد از زایمان (قند بالا ولی نه به اندازه ای که تشخیص دیابت داده شود) پزشک معالج به بیمار توصیه خواهد کرد که چند وقت یک بار باید آزمایش قند خون بدهد. این زمان در صورتیکه آزمایشات بعد از زایمان طبیعی باشند معمولاً هر یک تا سه سال است. پایین نگه داشتن وزن، رژیم غذایی سالم، و ورزش می توانند بسیار کمک کننده باشند.
همچنین ممکن است لازم باشد بیمار از مصرف قرص های ضد بارداری که فقط پروژستین دارند خودداری کند.
در زنانی که به تازگی دیابت حاملگی داشته اند، خطر ابتلا به دیابت حاملگی تیپ ۲ افزایش می یابد.
در کودک نیز احتمال چاقی در سنین کودکی یا بزرگسالی و نیز ابتلا به دیابت افزایش می یابد. کمک به کودک برای داشتن یک تغذیه خوب، نگه داشتن وزن در حد مناسب، و تحرک فیزیکی کافی بسیار مهم است. در صورت ابتلا به دیابت حاملگی این مسئله را حتماً به متخصص کودکانی که کودک خود را پیش او می برید اطلاع دهید
ارگاسم چیست؟ این مرحله ای است که افراد بخاطرش رابطه جنسی برقرار می کنند. ارگاسم وانزال دو مورد کاملاٌ مجزا از یکدیگر می باشند و به اعتقاد من مشکل عمده آقایان از اینجا آغاز می گردد که این دو مرحله می توانند بدون یکدیگر اجرا شوند. ارگاسم هم می تواند همانند مرحله انزال کامل و یا ناقص باشد. ارگاسم یکی از مواردیست که خانمها در آن خیلی موفقتر از آقایان هستند! البته از نظر کمی و نه کیفی! به زبان ساده تر ارگاسم در خانمها خیلی کاملتر از آقایان صورت می پذیرد. چون زنها قدرت آزادسازی خود را براحتی دارا هستند و برای همین گاهی می شنوید که فلان زن مثلاٌ در صورت ارگاسم شدید لحظاتی اصلاٌ از حال می رود! اما در مردان بخاطر اینکه از نظر شخصیتی قصد کنترل بر همه چیز را دارند هیچگاه ارگاسم کاملی صورت نمی گیرد. متاسفانه چون آقایان حتی در طول رابطه نیز مجبور هستند که انزال و ارگاسم را کنترل کنند هیچگاه نمی توانند به لذت بالای 60 درصد در طول رابطه جنسی دست یابند . از سوی بعضی از مردان عنوان می شود که آنها در مدت کمتر از یک دقیقه به انزال می رسند و این برای آنها ناراحت کننده است. دلیل اصلی این است که فرد هنوز به ارگاسم نرسیده و انزال برای وی نشانه پایان رابطه خواهد بود. اگر انزال و ارگاسم در مردان همزمان اتفاق می افتاد مسلماٌ همین زمان کوتاه نیز برای تحصیل لذت کافی بود ولی بدلیل وجود این فاصله دیگر چنین امکانی شدنی نخواهد بود. ارگاسم همانطور که در مقالات گذشته ذکر کردم کاملاٌ موردی روانی می باشد و زندگی و تکنولوژی بشری نیز توانسته در آن کاملاٌ دخالت کند.ارگاسم در یک فرد بومی ( یا به زبان خودی جنگلی! ) خیلی راحتتر و شیرینتر و کاملتر از فردی است که در شهر زندگی می کند. بعضی از این محیط زیستی ها! دلیل آن را هوای سالم و غذای سالم میدانند که به اعتقاد من اینها اصلاٌ درست نیست!
چراکه این موارد در کیفیت انزال نقش دارد و نه در مورد ارگاسم! ارگاسم یک مورد کاملاٌ روحی بوده و هیچ ارتباطی به موارد یاد شده بالا ندارد. در صورت رعایت اصول موارد بالا اگر بخواهیم ارگاسم را در مردان مثل تعاریف قدیمی مرحله انزال ندانیم , تعریف ارگاسم در مردان چیز بسیار سختی می گردد. در واقع به اعتقاد من تعریف ارگاسم در مردان زمان دستیابی به رفتارهای جنسی فرد می باشد و برخلاف زنان این زمان نیز مقطعی نیست. هر چقدر که مرد در طول رابطه به این رفتارها بیشتر دست پیدا کند رضایت و ارگاسم بهتری خواهد داشت. در مردان حتی تحرک و خود عمل فیزیکی رابطه نیز بخشی از ارگاسم آنان تلقی می گردد. برای همین است که مردان عموماٌ انتظار دارند که بتوانند زمان طولانی در حال رابطه باشند و به اصطلاح زن را زیر و رو نمایند! نکته قابل ادراک از این مسئله این است که با توجه به توضیح بالا افراد مسلماٌ درجه ارگاسم متفاوتی از یکدیگر خواهند داشت. توضیح کاملتر اینکه فتیش , زندگی شخصی اجتماعی کاری , رشد جنسی , خود ارضایی ( مرحله اول رشد جنسی معادل با شناسایی خواستهای جنسی فردی و نحوه پاسخگویی به آنان ) , سن , آب و هوا وبسیاری از چیزهای دیگر در تشکیل درجه ارگاسم فرد نقش اساسی دارد و این درجه در هر فرد نسبت به دیگری فرق دارد ودارای مزیت بر دبگری نیست! یکی از نارضایتی های خانمها این است که عنوان می کنند زوج آنها هر شب به کنار آنها می آید و رابطه 3 سوت شروع شده و پایان می گیرد! مرد انزال می گردد و همه چیز پایان می پذیرد! حالا بطور کل فشار وارد آمده به زن را نادیده می گیریم (چون مبحث مربوط به این مورد نیست) و به این مورد بسنده می کنیم که خود آقایان هم بشدت با این کابوس دست به گریبان هستند. آنها هر شب انزال می گردند اما بدلیل عدم دستیابی به رفتارهای دلخواه جنسی ارگاسم نمی گردند. در نتیجه برای تشنگی جنسی رفع نشده ( و تشدید شده حتی! ) باید دوباره در اولین فرصت برای دفع فشار حاصل تلاش کنند که نتیجه قطعاٌ چیزی جز نتایج قبلی نخواهد بود! عامل مهم افراط در خود ارضایی نیز از همین جا نشات می گیرد. چراکه در واقع خودارضایی یک مرحله ابتدایی تشکیل خواستها و احساسات جنسی می باشد و شناخت فرد از چگونگی پاسخی که می طلبد اما بدلیل عدم دسترسی به روابط جنسی این عامل جایگزین خود رابطه می گردد ( خودارضایی در بعد از ازدواج و یا روابط جنسی دلیل دیگری دارد ) و سعی در پاسخگوی پیدا می کند . مسلماٌ هم نمی تواند پاسخگوی کاملی باشد و در آن انزال و ارگاسم ناقص به چشم می خورد. ارگاسم ناقص فرد را بسمت انزال دوباره خواهد کشانید و نتیجه اینکه حتی می شنوید فردی چندین بار در روز خود ارضایی میکند....
مراحل ارگانیسم :
میزان اطلاع ما از رفتار جنسی مان چقدر است؟ شاید در پاسخ به این سوال عده ای به این نکته اشاره کنند که داشتن اطلاعات علمی در یک امر غریزی به چه کار می آید؟ و چر ا اصولا دانستن درباره اندام جنسی و رفتار جنسی در شرایطی که بدون این اطلاعات نیز می توان نیازهای روزمره انسان در این باره را براورده کرد، لازم است؟ در پاسخ به این سوال باید پیش از هر چیز به اطلاعاتی اشاره کرد که از سوی پزشکان زنان منتقل می شود. گزارشهایی که نشان می دهد نداشتن اطلاعات کافی در مورد رفتارهای درست جنسی چه آسیبهایی را متوجه افراد می کند و چه بسا ریشه بسیاری از مشکلات خانوادگی را باید در رفتارهای نادرست جنسی دنبال کرد. مساله دیگری که نیاز ما را به دانستن بیشتر دراین حوزه معلوم می کند نابرابری جنسیتی تاریخی جامعه ما در رفتارهای جنسی است. در جامعه مرد سالاری که از حرمسراهای شاهانش تا کنج پستوی خانه های محقرش، تسلط بی چون و چرای زن از خواسته های جنسی مرد خانواده ارزشی - هم عرفی و هم قانونی- تلقی می شود، چه بسا حتی کمترین نیازهای جنسی زنان نیز نادیده گرفته می شود بدون این که هرگز حرفی از آن به میان بیاید چرا که معمولا حرف زدن در این باره نیز جزء تحریم های جامعه ماست. بنابراین همواره این نادانسته ها با ناگفته هایی پیوند خورده است که لازم وملزوم همدیگرند. بر این اساس در پی آموش هایی در باره شناخت اندام جنسی زن، اینک به خلاصه اشاره ای داریم به رفتارهای جنسی زنان.
حد و میزان مطلوب برانگیزش جنسی زن، به اندام فیزیولوژیکی و واکنشهای آموخته شده وی بستگی دارد.
قسمت دوم ارگانسم :
فرایند آمیزش تا حالت رضاء، در زنان آنهم در چندین مرحله همراه است با یکسری تغییرات، علاوه بر تغییرات هرمونی و مغزی، فیزیکی و تدریجی در بدن آنها. زنان در مرحله اول با پدیده ”تراکم رگی“ یعنی تجمّع فروان خون در سینه ها و واژن خویش مواجه می شوند که این خود منجر به برجسته و برانگیخته و حساس شدن این اندامها می گردد. و نسبتاً تمام بدنشان در این مرحله نسبت به هر گونه تماس، مُلامسه، لیسش و ماساژ واجد یک سری احساسات گرم و داغ و مطبوع می شود، رنگ پستان ها، نوک پستان، و واژن تغییر، نموده , در همان حال واژنِ آنها مرطوب و لغزنده می شود. زنان در مرحله دوم با پدیده ”انقباض عصبی عضلات“ مواجه می شوند: یعنی، تولید انرژی در انتهای رشته های عصبی و بافتهای ماهیچه ای و بطور کلی تمام بدن. ”انقباض عصبی عضلات“ همان حدِّ از سکس است که دانشمندان آنرا در استشهاد، به زنان قبل از ارضاء پیشنهاد می کنند. بعداً بهّ تفصیل در باره استشهاد اعمّ از فواید و روشهای مناسب انجام آن مطالب مفیدی را به شما عرضه خواهیم کرد. فقط در اینجا تاکید باید نمود که ”انقباض عصبی عضلات“ یک حالت بد که در نتیجه احساسات منفی به آدم دست می دهد نیست. شاید شما این انقباض را در خود به عنوان احساس «پُرشدن» یا انقباض در سرتاسر بدن خویش آنهم «ماقبل ارضاء» یا در «نقطه برگشت» حس کنید. جالب اینجاست که گاه برخی از زنان وقتی در این مرحله، دوّم، یک نوع انقباض شدیدی را در خود احساس کنند دیگر قادر به رهائی خود از تاثیرات بازدارنده آن در سیر به ارضاء خویش نباشند. باید این نکته را در نظر گرفت که هر نوع عدم تمایل به امر آمیزش، بیزاری از فردی که می خواهید با وی سکس داشته باشید(از خودتان گرفته تا شخصی دیگر)، عدم تمرکز، فشار عصبی، بیماری، دارو (تجویز شده یا غیر آن)، یا اصولاً هر گونه مرضی که بنحوی از انحاء بر جریان خون یا بافت ماهیچه ها و یا سر رشته های عصبی تأثیر بگذارد بالقوّه می توانند مانع سیر طبیعی و تدریجی زنان و دختران به سمت رضاء شده و یا حدّاقل منجر به کاهش مدّت و سقف رضاء در آنها بشوند.
اگر شما از دو مرحله ای (اوّل= ”تراکم رگی“ و دوّم= ”انقباض عصبی عضلات“) که ذکر شد آنهم در اثر مواجهه با تحریکات جنسی مناسب نگذرید آنگاه طبعاً قادر به تجربه ارضاء نیز، متاسّفانه، در خود نخواهید شد . اگر شما بنا بعللی که در بالا گفتیم و علائمش چنانکه آمد: از عدم حسِّ ارضاء گرفته تا نوع ناقص آن و یا کاهش مدّت و سقف آن در جریان آمیزش، چه با خودتان و چه با فرد دیگری، در خود احساس می کنید لطفاً به یک متخصّص، مراجعه کنید. پس زنان و دختران قادر به تجربه سه الگوی ارضائی مشخّص، اعمِّ از ناقص تا کامل، هستند:
توجّه: مطلوبترین الگو از ارضائات سه-گانه، مورد 2 است که به تدریج با عروج ارضاء از مراحل «تهییج» و «لذّت ممتد» شما زنان را به عرش با شکوه « ارضاء » می رساند. کما اینکه الگوی 3 نیز جالب است آنهم به دو علّت: اُفت و خیزهای پی در پی آن در دو مرحله اوّل و دوّم و سپس صعود ناگهانی آن به فاز ارضاء و تداوم نسبی بیشتر آن در این مرحله نسبت به الگوی 2. باری، تا سلیقه و شانس و هنر و مهارت شما و فرد، یا افرادی، که با آنها آمیزش میکنید چه باشد . . . ! به نمودار بالا با دقّت نظر کنید و احتمالات متفاوت ارضاء شدن را در خودتان از آن استخراج کنید. البتّه زنانی هستند که ممکن است با تناوب چرخه های ارضاء آنهم در طول یک معاشقه تا پنج-بار و یا حتی بیشتر به قلّه رضاء برسند. هر چه تعداد رضاء-های شما بیشتر باشد تبعاً وفور هرمونهای درد-کُش، تسکین دهنده و آرامبخش در بدنتان بیشتر و بنابراین ظرفیت شما در مواجهه با چالشهای روزمرّه زندگانی بالاتر. در ضمن، رضاء علامت برخورداری شماست از یک «قلب و سیستم عروقی» سالم و بهینه. در یک کلام، دستیابی به «رضاء» بنوبه خود یک هنر است.
آمیزششناسان، دوره های پاسخهای جنسی را به چهار مرحله تقسیم نموده اندکه بترتیب و همانطور که در نمودار بالا میبینید عبارتند از:
تهییج، ؛ لذّت ممتد، ؛ ارضاء، ؛ و برگشت، . البته زمان و کیفیّت و خودآگاهی زنان و دختران در هر مرحله و حتی گاه ترتیبش برای هرفرد ممکن است متفاوت باشد.
تحریک جنسی غالباً با پاسخهای زیر به محرکهای فیزیکی-ذهنی همراه است. لطفاً با مشاهده و دقّت در دو نمودار زیر به مکانیزم مراحل ارضاء توجّه کنید:
مرحله «تهییج»:
• ابتدا در طی ده تا سی ثانیه واژن مرطوب، لزج و لیز، می گردد،
• چوچولک ، بزرگتر و برافراشته میشود،
• لب های بزرگ و لب ها کوچک، متورّم شده،
• جسم رحم، ، به سمت عمود ایستادن حرکت میکند،
مرحله «لذّت ممتد»:
• دوسوم واژن، از داخل، منبسط، و بالونی گشته و طبعاً زن را شیفته و طالبِ « پُر- شدن » میکند، • رحم به اهتزاز درآمده، عمودی می ایستد و قیف آن تا حدی خود را به بالا میکشد، • رنگ لب های کوچک و لب های بزرگ تغییر میکند، • دیواره جداریواژن و مثانه متورّم شده یک سوّم، تا خارج، واژن را کمی تنگتر نموده و با آماس خود «بالش رضاء، را پدید میآورد. از همینروست که تا حدی در این مرحله به زن کمی حالت ادرار نیز دست میدهد،
مرحله « ارضاء »:
• «بالش رضاء» دچار یک سری رعشه های متناوب انقباضی، میشود،
• رحم منبسط شده،
• «ماهیچه چِلّانیِ مَکُونْ، تا حدی منقبض میگردد.
مرحله « برگشت »:
• «بالش رضاء» ناپدید میشود،
• بابهشت به حالت عادی خود باز میگردد،
• در زیر قیف رحم در بابهشت «حوضچه منی، پدید میآید،
• «ماهیچه چِلّانیِ مَکُونْ،» به حالت عادی خود برمیگردد.
البتّه در طول سه مرحله اوّل و بخصوص در مرحله دوّم و سوّم نیز:
پستونک، ، سینه ها در اثر انقباض عضلانی وابسته شَقُّ و رَقْ، شده و حجم پستانها افزایش میابد،
و بالاخره در مرحله چهارم پستانها بوضع عادی خود برمیگردند؛ اگر چه پستونکها ظاهراً همچنان راست ایستاده باشند
به برکت انقلاب زن ایرانی در راه بسیار خوبی افتاد.امروز زن ایرانی میتواند در میدان علم وارد شود و مدارج علمی را طی کند در حالی که دین و عفاف و تقوا و وقار و متانت و شخصیت و حرمت زن مسلمان را هم حفظ کرده باشد
...امروز زن در کشور ما میتواند در میدان سیاست و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و جهادی و کمک به مردم و انقلاب و حضور در میدانهای گوناگون شخصیت خودش را با حفظ متانت و وقار و حجاب اسلامی نشان دهد.
مردم ما چادر را انتخاب کردنند البته ما هیچ وقت نگفتیم که حتما چادر باشد گفتیم که چادر بهتر از حجابهای دیگر است ولی زنان میخواهند حجابشان را حفظ کنند چادر را هم دوستدارند.چادر لباس ملی ماست و بیش از هر حجابی برای آن ارزش میگذاریم
هر کس با درست کاری همکاری کند سالم میماند و هرکس با بد کاری همراهی کند سالم نمی ماند.(الصداقه و الصدیق ص63)